حنا بندان، مراسمي است كه يك روز قبل از عروسي عروس در منزل خودشان وداماد در منزل خودشان با شادي پايكوبي انجام ميشود حناي خانه عروس را معمولا آخر وقت داماد وداماد برادرها به اتفاق خواهران داماد  به خانه عروس  مي برند وعروس وداماد در كنار همديگر مي نشينند  وحنا در دست يكديگر مي گذارند عروس وداماد دستان حنايي خود را بالا نگه ميدارند و چند سكه در دست راست وچند سكه در دست چپ عروس وداماد  قرار ميدهند و يك بچه سيد  در پشت سر داماد وعروس سمت راست ويك بچه ناسيد فقير پشت سرداماد وعروس سمت چپ قرار ميگيرند وبا ذكر صلوات وشادي كنان سكه ها را از دستان اين دو يار مي ستانند، زندگي را با احسان و نيكو كاري شروع ميكنند قبل حنا گذاشتن يك نفر از خانه عروس  به خانه داماد مي رود واز پدر شوهر ومادر شوهر عروس اجازه حنا گذاشتن را ميگيرند و معمولا از پدر داماد شيريني نيز ميگيرد شام را هر دو خانواده آش به همه ده مي دهند. در بعضي موارد اين مراسم را جداگانه در منزل يكديگر انجام ميشود.

مراسم روز عروسي

صبح روز عروسي يكي از زنان ده كه بكار آرايشگري  وارد است به خانه عروس دعوت ميشود وعروس را آرايش مي كند اصطلاحا چتر زلف عروس را ميگيرد.وعروس را براي رفتن به خانه بخت آماده ميكند.

ازطرف ديگرداماد را آماده ميكنندكت وشلوار ولباس داماد را درمجمع هامسي بزرگ قرار داده وخواهران داماد بر سر ميگيرند به اتفاق دوستان وداماد برادرها  از منزل داماد حركت نموده وبسمت حمام ده ميروند تا درب حمام داماد را مشايعت ميكننددر طول مسير رفت وبرگشت از حمام با خواندن آوازمحلي  ونواختن طبل  به شادي مي پردازند .

همه مردم روستا نهار را معمولا در خانه داماد دعوت هستند  پس از صرف نهار هركسي فراخور وضع مالي خود مقداري پول به داماد كادو ميدهد .

در همين موقع دوستان داماد به اتفاق كليه جوانان ده آماده انجام يك نمايش نمادين قشنگي به نام اسب تازان مي شوند در اين مراسم زيبا حدود سي اسب وقاطر را با جاجيم وپارچه هاي رنگي تزيين نموده ويك اسب يا قاطر كه از همه راهوارتر باشد تحويل داماد ميشود. داماد در جلو  اسب دواني مي كند وداماد برادر ها (ساقدوشان) وساير جوانان پش سر ايشان كل ده اسب مي دوانند وشادي وخوشحا لي مي كنند.

پس ازاين مراسم حدود ساعت سه بعد الظهر يكي از بزرگان خانواده داماد به اتفاق خواهران وعمه داماد براي آوردن عروس(زن هايري) به خانه عروس مي روند . يك اسب يا قاطر را بهتر از همه تزيين ميكنند پنبه ها را با رنگ هاي مختلف بر روي يال ودم اسب ميبند ند پارچه هاي زيبا بر روي آن ميگذارند براي  آوردن عروس  دو سه قاطر ديگر راآماده ميكنند براي حمل جهيزيه عروس.

عروس راآماده مي كنند وبا بدرقه پدر ومادروخانواده خانه را ترك ميگويد كه اين خداحافظي  تلخ معمولا با گريه همراه است غم جدايي با خانواده اي كه سالهاي متمادي در كنار آنان روز گار گذراند. هنگام خروج از منزل  عروس خارج نمي شود مگر اينكه شيريني بگيرد اصطلاحا( كنداذر)مي گويند جهيزيه را بار قاطر مي نمايند آينه وشمعدان را دختران جوان بدست ميگيرند ومقداري از وسايل رادرمجمع هاي بزرگ ميريزند ودختران آن را بر سر ميگيرند و عروس را نيز بر مركب مخصوص سوار مي نمايند  معمولا لجام مركب عروس را برادرش بدست مي گيرد و سه اسب يا قاطر ديگر را پسران فاميل بدست مي گيرند پس از رساندن عروس وجهيزيه اش از داماد شيريني( جلوداري) مي گيرند در طول مسير خانه عروس تاخانه داماد  دختران عروس را همراهي ميكنند با شادي وهلهله اين راه را مي پيمايند. درهمين مسير گاهي كه از جلوي خانه ها عبور ميكنند صاحب آن خانه  طنابي را جلوي كاروان عروس را ميبندند(كمند انداختن) ساقدوشها موظفند مجريان اين كار را رازي كنند وبه او شيريني بدهند تا راضي شود راه را باز گشايي كند.يكي از وظايف ديگر ساقدوش اين است كه از كفش هاي داماد هميشه و در همه حال محافظت كند اگر كسي موفق به برداشتن كفش داماد شود ساقدوش جريمه ميشود  و بايد به رباينده كفش شريني بدهدتا كفش داماد را بستاند.

در طول مسير داماد بر روي بلند ترين  پشت بام قرار ميگيرد تعدادي انار يا سيب قرمز را بسوي كاروان حمل عروس پرتاب مينمايد دوست مجرد داماد كه همراه داماد ميباشد باپرتاب يك سيب به سمت دختر مورد علاقه خود اصطلاحا او را نشان مي كند اين عمل را انار زدن ميگويند.

پس از آن داماد براي استقبال از عروس زيبايش  به كاروان عروس مي پيوندد به محض نزديك شدن به كاروان با پاشيدن نقل وشيريني وسكه بر روي سر عروس خود به او خوش آمد مي گويد. و عروسش را از مركبش پياده مي كند واين دو يار بسمت جايگاهي كه قبلا برايشان آماده شده مي روند. تخت مانندي است كه در ميدانگاهي روستا  با استفاده كرسي وقالي هاي دست بافت آماده ميشود، جلوس مي كنند كه شاهد مراسم شادي كه به يمن اين روز قشنگ شان بر پا ميشوند باشند آري روزي است به ياد ما ندني براي هر كبوتر عاشق.ودريك ظرف سفالي مقداري آرد ميريزند وچند شمع ودو قاشق چوبي در آن قرار ميدادند براي تناول اولين غذا كه از طرف خانواده عروس هديه ميشود بر روي سر عروس در طول مراسم توسط همراه عروس نگه داشته ميشود كه اصطلاحا (شمعا خور)گويند در اين روز تمام مردم ده پير و جوان جمع ميشوند تا شاهد خوشبختي اين زوج باشند اين جمع شدن را( عارس تما شا)ميگويند.

در اين مراسم با خواندن آوازها وترانه هاي محلي به رقص وشادي و پايكوبي مي پردازند و داماد را به وسط جمع هديت مي كنند تا برقصد هنگام رقصيدن همه به او شاباش مي دهند در اين مراسم زيبا يك نمايشي نيز انجام مي شدبه نام( ابوله له يا ببوله له) در اين نمايش عده اي از جوانان لباس زنانه ميپوشند و صورت خود را سياه مي كنند وبا گويش شيرين محلي شروع به حركات نمايشي ورقصيدن مي كنند.

بعد از اين مراسم عروس را به خانه داماد راهنمايي ميكنند هنگام ورود به منزل گوسفند برايش قرباني مي كنندمعمولا يك بزغاله انتخاب ميكنندوبرروي شاخش دو سيب قرمز قرار ميدهند ومادر شوهر برايش اسپند دود مي نمايد وبه عروس نازشان خوش آمد ميگويد.هنگام ورود از درب ورودي رسم براين است  كه مقداري عسل در كف دست راست 

عروس قرار مي دهند  تا بالاي درب ورودي بمالد باقي مانده عسل كف دستتش را خواهر شوهران تناول مي كنند هدف از اين كار شيريني را به زندگي جديد هديه مي كنند .سپس از زير قرآن رد ميشود تا هميشه در پناه قرآن سالم بماند.پس ازورود به منزل نمي نشيند تا اينكه از پدر شوهرش شيريني بگيرد معمولا يك گوسفند با بره اش را پيشكش مي نمايند تاعروس خانم جلوس نمايد.در منزل داماد پس از رفتن مهمانان خانواده گرد هم ميآيند وبه شادي مي پردازند.

            ارسال نمايند تا در سايت اعمال گردد.